Testen van voedingstoffen

Je bent wat je eet

Welke voeding is goed voor je en geeft je energie? Wat is minder goed voor je en kost je energie? Ieder mens is verschillend en heeft verschillenden behoeftes aan voedingsenergie.

Stress in het lijf kan veroorzaakt worden door dat wat we tot ons nemen. Dat kan voeding, medicatie of bijvoorbeeld vaccinaties zijn, maar ook stoffen die in de lucht hangen, denk aan pollen of virussen. Door te werken met diverse protocollen van de voedingslijn van de Stichting TOPKI, kan ik deze onbalansen corrigeren. Na een aantal behandelingen kan de reactie op een bepaalde stof (voedingsstof of allergeen) behoorlijk verminderen of zelfs verdwijnen!

Door enerzijds uit te testen welke stoffen je lichaam nodig heeft en anderzijds welke stoffen je lichaam energie kosten kom je energetisch weer in balans. Veel van de klachten en problemen kunnen hierdoor verdwijnen en je hebt bijvoorbeeld weer veel meer energie etc.

Testbuisjes voor voedingsstoffen en allergenen

Je darmen je tweede brein?

HOEZO? heb ik dan nog een brein?
In het lichaam zitten meerdere zenuwstelsels. Eén netwerk van neuronen is zo groot dat sommige onderzoekers het een ’tweede brein’ noemen.

Het is het enterisch zenuwstelsel (EZS) en het bevindt zich niet in je hoofd maar in je buik.
Het kost het lichaam enorm veel energie,sturing en moeite om voedsel om te zetten in brandstof. Daarom zijn de hersenen zó ontworpen dat ze de spijsvertering grotendeels ‘delegeren’ aan het EZS.

Het EZS is veel simpeler dan je hersenen, maar toch is het heel complex. Bij een mens bestaat dit zenuwstelsel uit naar schatting 300 tot 500 miljoen neuronen. Dit complexe netwerk van neuronen is in het spijsverteringsstelsel ingebouwd. Onderzoekers zijn van mening dat als de werking van het E.Z.S. in de hersenen zou plaatsvinden, de nodige zenuwen te dik zouden zijn. Het enterisch zenuwstelsel is het eigen zenuwstelsel van het spijsverteringsstelsel. Het behoort tot het autonome onbewuste) zenuwstelsel.

Het E.Z.S. communiceert met het C.Z.S centrale zenuwstelsel via de nervus vagus en het orthosympathische zenuwstelsel. Maar onderzoek toont aan dat het enterisch zenuwstelsel ook geheel zelfstandig kan functioneren alsof het een eigen “brein” heeft. Het bevat efferente (uitgaande) en sensorische (voelcellen) zenuwcellen en intern-neuronen en het maakt gebruik van meer dan dertig neurotransmitters, waaronder serotonine, acetylcholine en dopamine. Deze en andere eigenschappen maken het voor het enterisch zenuwstelsel mogelijk als een zelfstandig systeem te functioneren.

‘Een Laboratorium en Chemische Werkplaats’

Om voedsel te kunnen verteren, moeten er diverse zeer precieze chemische mengsels op de juiste tijd worden geproduceerd en op de juiste locaties worden afgeleverd.

Een voorbeeld. De darmwand is bedekt met gespecialiseerde cellen die werken als chemische sensoren, smaakreceptoren. Die identificeren de chemische stoffen in het voedsel dat je eet. Door die gegevens kan het enterisch zenuwstelsel de juiste verteringsenzymen inschakelen om het voedsel af te breken tot deeltjes die je lichaam kan opnemen. Ook speelt het EZS een belangrijke rol bij het monitoren van de zuurtegraad en andere chemische eigenschappen van voedseldeeltjes, zodat aan de hand daarvan de verteringsenzymen aangepast kunnen worden.
Het spijsverteringskanaal lijkt een beetje op een fabriek die grotendeels door het EZS beheerd wordt.

Je ’tweede brein’ laat de spieren in de wand van het spijsverteringskanaal samentrekken om voedsel door het spijsverteringsstelsel te vervoeren. Het EZS past de kracht en de frequentie van die spiersamentrekkingen indien nodig aan, zodat het spijsverteringsstelsel functioneert als een reeks lopende banden.

Het EZS is ook hoofd-beveiliging.

De kans is groot dat het eten dat je inslikt potentieel schadelijke bacteriën bevat. Het is dan ook niet gek dat zo’n 70 à 80 procent van de lymfocyten (een essentieel onderdeel van je immuunsysteem) zich in je buik bevindt. Als je een grote hoeveelheid schadelijke organismen binnenkrijgt, beschermt het EZS het lichaam via sterke samentrekkingen, waardoor het meeste giftige materiaal via overgeven of diarree wordt uitgestoten.

Goede Communicatie

Het lijkt misschien alsof het EZS onafhankelijk van de hersenen functioneert, maar in werkelijkheid staan deze twee zenuwcentra constant met elkaar in verbinding. Het EZS speelt bijvoorbeeld een rol bij het reguleren van de hormonen die de hersenen vertellen wanneer en hoeveel je moet eten. Zenuwcellen in het EZS geven de hersenen een seintje wanneer je genoeg gegeten hebt en zorgen mogelijk zelfs voor een misselijk gevoel als je te veel eet. Voordat u dit artikel las, vermoedde u wellicht al dat uw spijsverteringskanaal en uw hersenen met elkaar communiceren.

Het Enterisch Zenuwstelsel

Hebt u bijvoorbeeld weleens gemerkt dat Het enterisch zenuwstelsel (EZS, in het blauw) is ingebouwd in het spijsverteringsstelsel uw humeur lijkt te verbeteren als u bepaalde soorten voedsel eet?

Onderzoek wijst erop dat dit gebeurt als uw EZS “geluksignalen’ naar de hersenen stuurt, wat een kettingreactie veroorzaakt waardoor u zich beter voelt. Dat kan verklaren waarom mensen vaak zogeheten comfortfood eten als ze zich gestrest voelen. Wetenschappers onderzoeken daarom of depressiviteit behandeld kan worden door het EZS kunstmatig te stimuleren.

Nog een voorbeeld van communicatie tussen de hersenen en het spijsverteringsstelsel is ‘een knoop in je maag’. Dat gevoel kan ontstaan wanneer het EZS-bloed wegleidt van de buik als de hersenen spanning of stress ervaren. Ook misselijkheid kan een gevolg zijn, aangezien de hersenen bij stress het EZS instrueren om de normale samentrekkingen van de darm te veranderen.
Volgens experts kan deze brein-darmconnectie ook de basis zijn voor het zogenaamde onderbuikgevoel.

Hoewel het EZS zulke gevoelens kan activeren, kan het niet voor je denken of beslissingen voor je nemen. Het EZS is dus niet écht een brein. Het kan je niet helpen een liedje te componeren, je financiën te doen of je huiswerk te maken.

Toch blijven onderzoekers zich verbazen over de complexiteit van dit indrukwekkende stelsel, waarvan een groot deel misschien nog niet eens is ontdekt.

Dus neem de volgende keer dat u iets gaat eten even de tijd om na te denken over alle processen (monitoren, gegevens verwerken, coördineren en communiceren) die op het punt staan in uw spijsverteringsstelsel te beginnen!